PUBLIC SPACE PROJECT
Chata Schwarzenstein: wysokogórskie sanktuarium
Powyżej 3000 metrów n.p.m. panuje surowy klimat, niebo jest praktycznie na wyciągnięcie ręki, a panorama zapiera dech w piersiach. W samym sercu tego dzikiego terenu w Południowym Tyrolu – po włoskiej stronie tuż przy granicy z Austrią – stoi budynek, który jest popularnym celem górskich wędrówek. Można tam odpocząć i podziwiać przepiękne widoki. Ten sześciokątny obiekt o nieregularnym kształcie jest równie fascynujący co pełny sprzeczności. Na pierwszy rzut oka – za sprawą miedzianej, błyszczącej fasady – sprawia wrażenie ciała obcego. Z drugiej strony dobrze wtapia się krajobraz. Architektom Bachmann + Stifter udało się stworzyć prawdziwe dzieło sztuki.
Południowotyrolska prowincja Bolzano już w 2011 roku podjęła decyzję o renowacji schroniska położonego w Alpach Zillertalskich. Dotychczasowy obiekt stracił bezpieczeństwo statyczne ze względu na topnienie wiecznej zmarzliny. Zdecydowano się na wybudowanie nowego obiektu 100 metrów wyżej – z klasycznym podziałem na strefę wejściową z wiatrołapem, główną salę oraz kuchnię, łazienki i pokoje dla 50 gości.
Budowanie w
ekstremalnych
warunkach
Lekkie i wytrzymałe materiały do systemów płyt OSB firmy SWISS KRONO to najlepszy wybór
Więcej na temat płyt OSB Jednym z głównych wyzwań związanych z budową schroniska na wysokości powyżej 3000 metrów n.p.m. były nie tylko warunki pogodowe, lecz przede wszystkim logistyka. Oba elementy miały decydujące znaczenie przy wyborze materiałów. Obszary mające styczność ze skałami zostały wykonane z betonu. Pozostałe strefy zostały wykonane z drewna, ponieważ wzniesienie drewnianej konstrukcji trwało zaledwie kilka dni, a niewielkich rozmiarów elementy ścienne i dachowe – pokryte płytami OSB firmy SWISS KRONO OSB – były łatwiejsze w transporcie. Wybudowano również tymczasową kolejkę linową do przewozu materiałów budowlanych, aby zapewnić elastyczny i niezależny od warunków pogodowych transport. Uznano, że takie rozwiązanie będzie tańszą alternatywą dla transportu helikopterem, który był wykorzystywany tylko do przewozu pracowników. Oprócz tego potrzebna była pewność, że materiał można obrabiać i montować również w wilgotnych warunkach oraz w ujemnej temperaturze.
Nieregularny kształt, który sprawia wrażenie zupełnie przypadkowego oraz zwęża się z poziomu parteru zarówno ku górze, jak i ku dołowi, jest inspirowany otaczającymi formacjami skalnymi, które zostały ukształtowane przez siły natury. Patrząc z każdego kierunku, budynek ma inną formę i w ten sposób sprawia wrażenie, jakby cały czas był w ruchu. Takie wrażenie intensyfikuje fasada z miedzianej blachy, na której w zależności od padania światła widać inne odbicia i która inaczej lśni. Z czasem fasada przyciemniała i pokryła się patyną.
Budynek pozyskuje prąd z instalacji fotowoltaicznej, którą można uruchamiać w zależności od potrzeb. Energia elektryczna jest magazynowana w specjalnym akumulatorze. Znaczna część schroniska jest nieogrzewana, ale izolacja termiczna jest na tyle dobra, że takie rozwiązanie jest wystarczające. W 2018 roku schronisko zostało wyróżnione nagrodą specjalną w dziedzinie ochrony klimatu KlimaHaus AWARD, przyznawaną przez autonomiczną prowincję Bolzano. Woda pitna jest pozyskiwana i oczyszczana 450 metrów dalej jako woda lodowcowa lub roztopowa.
